Definicja centrum interesów życiowych.

COMI (ang.: Centre of Main Interests) jest to miejsce, gdzie dłużnik prowadzi swoje normalne życie w sposób stały i poprzez to jest powiązany z osobami trzecimi (instytucjami, bankami, urzędami, gdzie pobiera zasiłki itp.).

W szerszym znaczeniu COMI to miejsce, gdzie dłużnik pracuje lub prowadzi działalność gospodarczą. Jeżeli dłużnik nie pracuje ani nie prowadzi działalności gospodarczej to ma tu zastosowanie fakt, że  COMI może być uznane, jako miejsce, gdzie dłużnik mieszka na stałe.

Jeżeli dłużnik mieszka w jednym kraju, ale prowadzi działalność zarobkową (w szerokim tego słowa znaczeniu) w innym kraju, to COMI znajduje się w kraju prowadzenia działalności zarobkowej (nie zamieszkania).

Jeżeli dłużnik pracuje w jednym kraju (ale nie prowadzi w nim działalności gospodarczej) na zasadzie umowy o pracę, to COMI znajduje się w kraju, gdzie dłużnik w sposób stały płaci rachunki, posiada konta bankowe, odprowadza podatki itp.

COMI jest określane na dzień złożenia wniosku o bankructwo i nie ma znaczenia w sensie historycznym, gdzie przebywał dłużnik przed data złożenia wniosku. W związku z tym nie ma znaczenia, gdzie znajdują się wierzyciele i gdzie powstało zadłużenie.

Praktyka sądów brytyjskich:

Sądy cywilne w Wielkiej Brytanii, wbrew części definicji COMI sformułowanej w Rozporządzeniu 1346/2000 w części mówiącej o tym, że centrum interesów życiowych określane jest na dzień złożenia wniosku, przyjęły pewne ograniczenia. Warunkiem niezbędnym do otrzymania decyzji o bankructwie osobistym jest wykazanie, że jest się rezydentem Wielkiej Brytanii od co najmniej 6-ciu miesięcy przed złożeniem wniosku o bankructwo przy czym pozycję wnioskodawcy w znacznym stopniu umacnia fakt prowadzenia działalności gospodarczej na terenie Wielkiej Brytanii. Ma to na celu zapobieżenie tzw. turystyce bankrucyjnej zastępowanej czasami określeniem „Forum Shopping”, w której przodują Irlandczycy i Niemcy.